Haberlere bir bakın, sokak röportajlarına, açık oturumlara her şeyin uzmanı var!
Zart uzmanı zurt uzmanı.
Eee? Kimsenin taşın altına elini koyup, eleştirdiği şeylerin yerine yeni bir şeyler koyma yeteneği yok.
Eğitim sistemi desen tüm çocuklar (güya) hiperaktif o yüzden böyle.
Mühendislik desen, mimarlık desen, tıp desen üniversite mezuniyet törenlerindeki çocukların ellerine aldığı abuk sabuk özlü sözlerle pankartlar…
Dün gece bir kulağım haberlerde diğeri annemde.
Hani yağmur yağdığında aniden köşe başında beliren şemsiyeciler gibi bir anda beliren yangın uzmanlarını ekranda ve annem pür dikkat dinliyor.
Sonra mırıldandı, “e ben bunları panik anında yapamam ki yükseklik korkumda var, atlayamam ne olacak şimdi?”
Ne olacak şimdi?
Dünyanın en berbat sözü!
Bu duruma gelmemek için ne yapmalı, hadi geldik biz kaçmaya çalışmadan bir düğmeyle her şey nasıl sonlanmalı?
Daha bir dünya madde eklenebilir, insanlığın can havline geçmeden.
Bunların uzmanı olmak gerekmez mi?
Yanlış anladık, yanlış yaptık ve ne yaptıysak dönemedik yanlışlardan. Kişisel gelişimcilerin uyduruk illüzyonlarıyla “anı” yaşayamaya terk edildik.
“An” neresiyse artık koca bir yangın!