Takımın pas istasyonu, savunmadan hücuma geçişte en önemli bağlantısı Benasser’di. Onun yokluğunda bu köprüyü kuracak isim çıkmadı. Ntcham geriden çıkışı sağladı ama bu kez hücumun final paslarını yapacak yaratıcı akıl kayboldu. Futbol bir çark sistemi; dişlilerden biri kırıldı mı tüm mekanizma aksar. Bugün yaşanan tam da bu.
İsimlere takılmayın. Oyuncu özelliklerinden söz ediyorum. Benasser pozisyonunda oynayacak daha iyi birini ya da aynı seviyede bir oyuncu bulunabilirdi. Sorun Faslı oyuncunun gitmesinde değil. Yerine oyuncu alınamamasında.
Transfer döneminde en kritik ihtiyaç olan bir 6 numara takviyesi yapılamadı maalesef. Orta saha kuvvetli görünse de homojen değil. Generallerden oluşan bir yapı var ama “asker” yok. Yani savaşın ortasında talimatı uygulayacak, takımı ayakta tutacak bir merkez eksik. Bu eksiklik, Reis’in saha kenarındaki gerginliğine de yansıyor.
Bir başka sorun da yerli oyuncu havuzunda. Emre ve Zeki’nin sakatlığıyla birlikte sahada liderliği alacak bir isim çıkmıyor. Bu kırılganlık, teknik ekibin elini kolunu bağlıyor. Yerli oyuncu kalitesi ve sayısındaki daralma, takımın en zayıf halkalarından biri haline geldi.
Samsunspor’un oyun planı belli: önde basan, pasla çıkan, yaratıcı hücum arayan bir takım. Ancak bu yapının sürdürülebilir olması için çarkın bütün dişlilerinin sağlam çalışması gerekiyor.
Benasser’in eksikliği, askersiz kalan orta saha ve daralan yerli rotasyonu, bu sezonun kaderini belirleyecek.
Şimdi kritik soru şudur: Bu süreci devre arasına kadar doğru yönetebilecek miyiz, yoksa umutla başlayan sezon bir kırılma noktasında kabusa mı dönecek?